
dışarıda kar yağıyor şimdi...kar ilginç bişi aslında; bembeyaz, belki de varsa meleklere en yakın formda olanlar onlar. final haftasının gelip çattığı şu haftada klasik ben olarak dikkatini sınavlardan başka herşeye veren bir insan olarak yine bilgisayarın başındayım. parmaklarımda kırmızı ojeler.... yeni aldığımız aslında pek de bi işe yaramayan abajurumuzlar beraber oturuyoruz; her tarafta ders kitapları, kağıtlar, kalemler...
acaba insanın çevresinde oluşturduğu tertip (aslan yattığı yerden belli olur hesabı) kişiliği hakkında bi ipucu da verir mi ki? yani ben ne kadar dağınıksam o kadar da kafam mı karşık yani? yerlerdeki eşyalar sebebiyle yurumeye zorlandığımız odamızda, herşeyin ustuste, giysilerin yerde, kaşıkların da kalemlik içinde olduğu duşunulurse, kafamız karşık galiba gerçekten bizim...
bi film izlemek gerek..keşke sinemalarda sigara içilebilse; belmondoyu başka nasıl izleyebiliriz ki zaten? gerçi halihazırda kabul edilen kapalı yerlerde sigara içme yasağından dolayı artık kahvelerimizi bile dışarıda içmek zorunda kalacağız galiba " avruğa birliği uyum yasaları"yla beraber.
bi şekilde yaşıyoruz ya; yeni yılın şerefine gidilen eğlenceler de kendini kandırmanın bi yolu belki de ( valla ben bi yere gidemedim diye demiyorum). insanlar o kadar çaresiz sanki; yeni yılın gelişini buyuk bi şevkle beklerken, ona methiyeler duzercesine bişiler yapmaya çalışıyolar. meali çok basit: beraber eğlendiklerim; lutfen yanımda kalın; yanımda kalın ki zor anlarımda size tutunabileyim, sizin yanımda olduğunuzu hissetme benim için gerçekten çok onemli.
ya da sap dolaşan saygıdeğer bayanlar ve çok muhim baylar için hazır yeni yılın gelmesiyle gevşeyen gonul yayları sebebiyle ava çıkma zamanı: yoksa hiç tanımadığın bi yerde yuzlerce kişiyle eğlenip birbirine bakış atamalar neye yarar ki, suslenmeler, ben çok rahatım edalarıyla içip dans etmeler...
yeni yılın en guzel armağınını yine kendisi verdi bize bence. tamam, gokten ne mutluluk yağıyo, ne de victoria's secret modelleri iniyo ama yeni yıla bembeyaz bi sayfayla başlamamızı sağlayan küçük kar tanecikleri - buz kristalleri- pıtır pıtır dokuluyo ustumuze...
ben en iyisi mi gidip ders çalışayım...
1 comment:
kar bi kere boooooook... ne meleği ne beyazı... kaygan zemin ve ötesi...:)
Post a Comment